Αγαπημένο μου ημερολόγιο, εν 26ης Απριλίου, 1817

Σήμερα είδα τον Χριστό φαντάρο! Και δεν πρόκειται καθόλου για σχήμα λόγου. Όχι: Μου παρουσιάστηκε σήμερα το βράδυ στον ύπνο μου με στολή παραλλαγής, κατέβηκε καμουφλαρισμένος ο ίδιος ο Θεός και μου μίλησε! Εγώ εκείνη την ώρα στον ύπνο μου έπλενα τα δόντια μου.
«Μη! Σταμάτα! Τι κάνεις;», μου φώναξε με βροντερή φωνή.
«Μα, βουρτσίζω τα δόντια μου», του απάντησα όσο γινόταν ποίο φυσικά γιατί ήξερα ότι δεν ήταν εύκολο να δεις τον Χριστό φαντάρο πόσο μάλλον να του μιλήσεις με τους αφρούς στο στόμα .
«Με μια κοινή οδοντόκρεμα;». Ήταν σοκαρισμένος.
«Μα η δική μου δεν είναι και τόσο κοινή. Μας την φέρνει ένας αράπακλας από τα Αραβικά Εμιράτα.»
«Δ…δεν έχει σημασία!...Και-και μην μου…μην μου….Δεν αντιμιλάμε στον Θεό μας γιατί…γιατί είναι βλασφημία!»
«Συγνώμη Θεέ μου!», απέστρεψα το βλέμμα μου από πάνω του γιατί με είχε τυφλώσει το χρυσό του φωτοστέφανο. Ήθελα να τον ρωτήσω αν βγαίνει και σε κρυσταλιζέ αλλά το πήρα πίσω.
«Λοιπόννννννν….που ήμασταν;»
«Πλάνο 3, Λήψη 14, ρωτάς εσύ: Με μια κοινή οδοντόκρεμα.»
«Με μια κοινή οδοντόκρεμα;»
«Τότε ποία να χρησιμοποιώ;»
«FLATZENOS. Η νέα οδοντόβουρτσα με τις επαναστατικές κυψελίδες δροσιάς για περισσότερη καθαρή αναπνοή και ποιο ευχάριστη γεύση!»
Και τότε ξύπνησα. Και επειδή ο αγαπημένος μου, μου είχε πει πως τα όνειρα δεν είναι αυτό που δείχνουν πάντα, δηλαδή πώς δεν ονειρεύτηκα τον Χριστό φαντάρο επειδή ο Δωρόθεος που το όνομα του κρύβει την λέξη θεός, πάει να παρουσιαστεί στον στρατό, άρα πραγματικά μου μίλησε ο Θεός στο όνειρο μου, αποφάσισα να γίνω καλόγρια.