Αγαπημένο μου ημερολόγιο, εν 1ης Απριλίου, 1817

Σήμερα είχα μία πολύ ενδιαφέρουσα γνωριμία.
Εγώ, μαζί με την Αφροξυλάνθη, τη Αφρίτα και τη Σαχλί Ντε Φορμόλ είχαμε πάει όπως κάθε Σάββατο στο πάρκο του Βασιλέως να ταΐσουμε τις πάπιες, τα φλαμένκο και τους ελέφαντες ή να παίξουμε κυνηγητό με τις μεγάλες λευκές τίγρεις. Εκεί λοιπόν που είχαμε βρει ένα ωραίο σκίουρο για να τον γδάρουμε, η Σαχλί Ντε Φορμόλ παρατηρεί έναν κομψό νεαρό να κάθεται στο παγκάκι κρατώντας ένα λουράκι που κατέληγε μέσα στην λιμνούλα. Λίγο αργότερα τον παρατηρούμε να σηκώνεται και με το λουράκι ακόμα μέσα στο νερό τον βλέπουμε να κάνει βόλτα όλη την λιμνούλα. Μετά ξανάκατσε στο παγκάκι.Όμως αγαπητό μου ημερολόγιο ήταν πια αργά και ήδη άρχισε να νυχτώνει και έπρεπε να γυρίσουμε σπίτι πριν οι κομουνιστές βγούνε από τις φωλιές τους και μας δαγκώσουν.